Werknemers die worden ontslagen, hebben vaak recht op een ontslagvergoeding. Het recht op een ontslagvergoeding en de hoogte ervan hangen onder meer af van de reden van het ontslag. Als de werknemer zelf volledig schuldig is aan het ontslag, bijvoorbeeld bij fraude of seksuele intimidatie, heeft hij doorgaans geen recht op een ontslagvergoeding. Bij ontslag vanwege een arbeidsconflict of andere redenen in de persoonlijke sfeer bestaat vaak recht op een ontslagvergoeding.
Bij ontslag om bedrijfseconomische redenen of als gevolg van een reorganisatie bestaat meestal wel recht op een ontslagvergoeding, mits de werkgever die kan betalen.
Volgens de kantonrechtersformule hangt de hoogte van de ontslagvergoeding onder meer af van de hoogte van het laatst genoten inkomen en het aantal dienstjaren. Als de kantonrechtersformule niet wordt gehanteerd, dan worden soms ook 'zachte' factoren meegenomen, zoals de perspectieven op de arbeidsmarkt voor de betreffende werknemer en de mogelijkheden tot om- of bijscholing.
RegeerAkkoord 2012 over de vergoeding bij ontslag
Het kabinet PvdA/ VVD wil de ontslagvergoeding beperken tot een half maandsalaris per dienstjaar met een maximum van € 75.000,-. Dit is feitelijk het afschaffen van de kantonrechtersformule. Nu nog geldt een leeftijdsafhankelijke ontslagvergoeding van 0,5 tot 2,0 maandsalaris per dienstjaar en is er geen maximum. Bovendien krijgen ontslagen werknemers in de toekomst een zogeheten transitiebudget. Dat moeten zij inzetten om het vinden van ander werk te bespoedigen. Zij kunnen daar onder meer een coach, opleidingen en cursussen mee betalen. Nieuws ontslagrecht in RegeerAkkoord.
